گرجستان

29بهمن1397
0 نظر

گُرجِستان (به گرجی: საქართველო، ساکارْتْولوُ)

 

شعار    ძალა ერთობაშია  ( نیرو در همبستگی است)

در منطقهٔ قفقاز اوراسیا یکی از کشورهایی است که در هر دو قارهٔ اروپا و آسیا قرار داشته و یکی از برنامه های مهم این کشور عضویت در اتحادیه اروپا و ناتو است؛ که گرجستان در حال حاضر عضو ناظر در اتحادیه اروپا و ناتومی‌باشد.

دیرینگی زندگی انسان در گرجستان به 1.800.000 (یک میلیون و هشتصد هزار) سال پیش می‌رسد که گروهی از انسان‌های نخستین موسوم به انسان گرجی در آن می‌زیسته‌اند

 

 

انسان گرجی :   Homo georgicus

گونهٔ منقرض‌شده‌ای از سردهٔ انسان است که نزدیک به 18000000 سال پیش می‌زیسته‌است.

سنگ‌واره‌های این انسان در شهر دمانیسی در جنوب گرجستان به دست آمده‌است و از همین روی نام انسان گرجی بر این گونه نهاده‌اند.

جمجمهٔ انسان گرجی پاره‌ای ویژگی‌های گونه‌های متقدم انسان را می‌دارد و پاره‌ای ویژگی‌های گونه‌های متأخر ابزارهای به‌دست‌آمده از او گویای فناوری سادهٔ ابزارسازی‌اند که مبتنی بر تراشه‌هایی‌است که تنها بر یک طرفشان کار شده‌است.

همه ابزارها از بازالت محلی ساخته شده‌اند و شامل تراشنده، تراشه و ساطور می‌شوند.

 

گرجی‌ها

به ( گرجی ქართველები ) تلفظ:( کارْتْوِلِبی kart’velebi) ملت بومی در قفقاز هستند.

83% جمعیت گرجستان را گرجی‌ها تشکیل می‌دهند و همچنین عده‌ای از آن‌ها در ترکیه و آذربایجان هستند. عده‌ای نیز توسط شاه عباس صفوی به ایران برده شدند.

 

کشورهای دیگری که جمعیتی قابل توجه از گرجی‌ها در آن ساکن هستند، عبارتند از:

بعضی کشور های اروپایی، ایالات متحده امریکا، اسرائیل و همچنین کشور های خاورمیانه

 

گرجی‌ها اکثراً مسیحی ارتدکس و پیرو کلیسای ارتدکس گرجی هستند که گرجی‌های ترکیه مسلمان سنی، گرجی‌های ایران مسلمان شیعه و گرجی‌های اسرائیل پیرو دین یهود هستند.

گرجی‌ها به زبان مادری خود زبان گرجی تکلم دارند که زبان رسمی کشور گرجستان بوده، زبان گرجی یکی از ۱۶ سیستم نوشتاری موجود در جهان است.

گرجی‌ها به سبب جغرافیای سرزمین خود، همواره در حال دفاع در مقابل حملات بیگانگان بوده‌اند که مهم‌ترین و مخرب‌ترین آن‌ها حملهٔ مغول و حملات ایرانیان به گرجستان بوده‌است.

گرجی‌ها خود را از نسل کارتلوس می‌دانند و خود را «کارْتْوِلی» (kartveli) می‌خوانند.

ادبیات گرجستان

از بارزترین اثر حماسی گرجستان کتابیست به نام پَلَنگینه‌پوش (به گرجی: ვეფხისტყაოსანი، تلفظ: وِپْخیسْتْقائُسانی) (به معنای: کسی که پوست پلنگ بر تن دارد) اثر شاعر حماسه سرای گرجی شوتا روستاولی می باشد.

یک قصیدهٔ حماسی گرجی شامل حدود 6000 سطر است که در قرن 12 میلادی که خزانه دار دربار سلطنتی ملکه تامار بود که این اثر را به ملکه تقدیم کرد.

پلنگینه‌پوش اغلب به عنوان حماسهٔ منظوم ملی گرجی‌ها محسوب می‌شود.

پلنگینه‌پوش برای اولین بار در سال ۱۷۱۲ میلادی در تفلیس به چاپ رسید و تا کنون به ۵۰ زبان زندهٔ دنیا ترجمه شده‌است.

روستاولی در پلنگینه‌پوش، پیرامون آرمان‌های انسانگرایانه در قرون وسطی: عشق، دوستی، رشادت و … سخن می گوید، پلنگینه‌پوش ماجراجوئی‌های «آوتاندیل» (Avtandil) نجیب زاده‌ای عرب و دوست او «تاریل» (Tariel) شاهزادهٔ هند را نقل می‌کند.

 

 

همراه همیشگی شما در بهشت قفقاز کشور زیبای گرجستان

 

پیام بگذارید